Slachtoffers bezetting Nederlands-Indië herdacht
Het is inmiddels 76 jaar geleden dat Nederlands-Indië bevrijd werd van de bezetter, Japan. Op 15 augustus 1945 kwam er een einde aan een verschrikkelijke periode in de geschiedenis van het land. De bezetting door de Japanners was reeds een tweede aanval op het bestuur door de Nederlanders in de koloniale tijd. Aanvankelijk werd Japan door de leidende nationalisten van Nederlands-Indië gezien als een bondgenoot in hun streven naar onafhankelijkheid. De Japanners werden binnengehaald als bevrijder, maar dit bleek volledig anders uit te pakken.
De ervaring van de inwoners van Nederlands-Indië met de Japanse bezetter was afhankelijk van de sociale positie en de plaats waar men woonde. Een periode van wreedheden was begonnen. Mensen werden uit hun huizen gejaagd, ze werden zonder reden gearresteerd en van oorlogsmisdaden beschuldigd. Zij werden gemarteld, geëxecuteerd of als werkkrachten weggevoerd naar kampen, waar zij werden ingezet voor de Japanse oorlogsindustrie. Iedereen heeft weleens gehoord van de Birmaspoorweg, de spoorlijn die tussen Thailand en Myanmar (Birma) moest worden aangelegd en door de krijgsgevangenen ook wel de Dodenspoorlijn werd genoemd.
Nederlandse burgers, andere Europeanen en Indo’s werden geïnterneerd in kampen, de zogenaamde Jappenkampen. Hier moesten zij onder toeziend oog van het Japanse gezag leven. De omstandigheden waren erbarmelijk. Men onderging een harde en wrede behandeling en er was een tekort aan voedsel, water en medicijnen. Deze periode, van 1942 tot en met 1945, heeft talloze personen het leven gekost.
Vandaag vond bij het Indisch monument de jaarlijkse herdenking plaats van de slachtoffers van de bezetting van Nederlands-Indië. Wij kennen allemaal 4 mei, dodenherdenking. Echter, de herdenking van de slachtoffers van de bezetting van Nederlands-Indië gaat veel vaker aan ons voorbij. Veel van de mensen die deze periode overleefden, hebben nooit willen praten over de verschrikkelijke gebeurtenissen en inmiddels zijn veel van deze overlevenden ook niet meer onder ons.
Laten we een kaarsje branden voor alle slachtoffers, maar ook voor de overlevenden. Laten we er op deze manier samen voor zorgen dat dit stuk geschiedenis niet zal worden vergeten.
